به نام او که آرام دلهاست
سلام.
راستش خودمون هم دقیقا نمی دونیم چی شد که تصمیم گرفتیم وبلاگ بنویسیم...
شاید دلمون می خواست از روزی بنویسیم که توی گلگشت آهار بین کلی غریبه ، احساس کردیم که همدیگه رو خیلی دوست داریم...
شاید هم دلمون می خواست از خاطرات کلاس هایی بنویسیم که از دست ما روی هواست...
و شاید اصلا خواستیم بهونه ای داشته باشیم که بعد از تموم شدن دانشگاه ، بخاطرش دور هم جمع بشیم و در مورد به روز کردنش با هم حرف بزنیم...
به هر دلیلی و به هر انگیزه ای این وبلاگ قراره به قلم هفت روانشناس عضو گروه هفت تایی ها به روز بشه...
منتظر ما باشید.
یا حق.
نوشته شده توسط : کاپیتان
| 
